2 tygodnie minęły

Przeżyłam czas w biurze bez szefowej. Ufff... całe szczęście obyło się bez natrętnych, głośnych, pretensjonalnych klientów. To by było dla mnie najgorsze.
Praktykantka pozostała cicha. Niezbyt dziewczyna się wykazała. Robotna za bardzo nie była. Wykonywała owszem zadania jej zlecone, ale własnych pytań nie miało, nic więcej jej u nas nie zainteresowało, nie była ciekawa jak to czy tamto się robi, dlaczego i po co. Ale cóż... swoje odsiedziała. W ostatni dzień "do widzenia" (tylko) i koniec.
Przy tej okazji zastanowiło mnie, jak ja byłam/jestem w kwestii nastawienia do pracy postrzegana przez szefową...

Miałam w ostatnich dniach twardy orzech do zgryzienia, bo szefowa ma za kilka dni urodziny. Ja dostałam od niej drogi prezent i w ogóle od czasu do czasu mnie rozpieszcza różnymi drobiazgami. Po długim namyśle zdecydowałam się na zakup książki. No i wtedy się zaczęło główkowanie - no bo którą wybrać. MASAKRA!!! Ale już chyba wiem ;-)

No i najważniejsza wiadomość: 6 października mam egzamin. Odkąd dostałam list z informacją wywołuje to we mnie szalone i skrajne emocje. Ściska mnie w dołku jak o nim myślę. Zostało niewiele czasu, a uczyłam się - co tu dużo gadać - też niewiele.

inny czas

Odtąd jestem w biurze sama... szefowa na urlopie.
Nudno jakoś. Jednak z szefową to fajniej jest... chociaż w żadnej dotychczasowej pracy bym tego nie powiedziała, oj nie!
Ale za to mam praktykantkę. Nie wiem co to z nią będzie, bo cicha strasznie i trzeba z niej wszystko wyciągać. Cóż, może się jakoś rozkręci, ale ciężko to widzę.

Nowy rok, nowy skok

Mimo iż od roku nie pracuję w publicznej Oświecie, nowy rok szkolny i dla mnie oznacza jakiś tam nowy początek, nowe wyzwania. No bo nowi uczniowie na lekcjach w domu, nowe grupy (miejmy nadzieję) w szkole językowej i w związku z tym również nowy plan dnia i tygodnia.
Chociaż nie spodziewałam się uczniów od razu na początku września, to się pomyliłam. Są ambitni, są chętni, są... nadzieją. Zaczynam lekcje za 15 minut ;-)